Joy
Soms ontmoet je iemand en klikt het meteen. Zonder woorden, zonder uitleg. Zo begon de band tussen deze twee kinderen – zo verschillend van buiten én van binnen – maar onafscheidelijk vanaf het eerste moment.
Het schilderij heet Joy, en dat zegt alles. Hun lach is puur, ongeremd, en gevuld met het soort plezier dat alleen kinderen lijken te kennen. Ze leerden samen kruipen, zetten hun eerste stappen met dezelfde wiebelige benen, fietsten voor het eerst zij aan zij – alsof hun levens synchroon liepen, zonder ooit afgesproken te hebben dat het zo moest gaan.
Wat me raakt aan hun vriendschap, en wat ik met dit werk wilde vangen, is die vanzelfsprekende verbinding. Geen oordeel, geen verwachtingen. Alleen maar samen zijn, in alle verschillen.
Het schilderen van dit portret was een feest. Elk laagje verf bracht hun energie meer tot leven. En steeds als ik naar hun gezichten keek, voelde ik het weer: de vreugde van echte verbondenheid.❤️